معنی کلمه لزن در لغت نامه دهخدا
لزن. [ ل َ ]( ع ص ) مشرب لَزن ، آبخور که بر آن مردم بسیار گرد آیند به جهت آب و انبوهی کنند. لَزِن. ( منتهی الارب ).
لزن. [ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ لزنة. ( منتهی الارب ).
لزن. [ ل َ زِ ] ( ع ص ) لَزْن. رجوع به لَزْن شود.
لزن
لزن. [ ل َ ]( ع ص ) مشرب لَزن ، آبخور که بر آن مردم بسیار گرد آیند به جهت آب و انبوهی کنند. لَزِن. ( منتهی الارب ).
لزن. [ ل َ ] ( ع اِ ) ج ِ لزنة. ( منتهی الارب ).
لزن. [ ل َ زِ ] ( ع ص ) لَزْن. رجوع به لَزْن شود.
معنی کلمه لزن در فرهنگ فارسی
معنی کلمه لزن در دانشنامه عمومی
در نیمهٔ دوم ۱۳۲۶ ملک الشعرای بهار که به بیماری سل مبتلا گشته بود، با استفاده از مرخصی استعلاجی از مجلس، برای معالجه به شهر لِزَن در سوئیس رفت. بهار قصیده به یاد وطن معروف به «لِزَنیه» را در همین شهر سرود. اما مضیقهٔ شدید مالی باعث شد که بهار با نیمه کاره رها کردن معالجه راهی ایران شود. سفر بهار به سوئیس کمی بیش از یک سال تا اردیبهشت ۱۳۲۸ طول کشید.
جملاتی از کاربرد کلمه لزن
گفتی ز کمین خاست نهنگی و به ناگاه بلعید لزن را و فروبست دهن را
گیتی به غبار دمه و میغ، نهان گشت گفتی که برفتند به جاروب، لزن را