قرائت مشهور

معنی کلمه قرائت مشهور در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قرائت مشهور به قرائت های منسوب به قاریان مشهور با سند صحیح اطلاق می شود.
قرائت مشهور، قرائتی است که سند آن صحیح باشد؛ یعنی شخصی عادل و خوش حافظه از کسی مانند خود، و او نیز از دیگری تا برسد به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم آن را نقل کرده باشند و با قواعد دستور زبان عربی و یکی از مصحف های عثمانی هماهنگ باشد؛ خواه از قرائات سبع باشد یا از غیر آن ها.
شرط دیگر قرائت مشهور
شرط دیگر آن است که قاری، مشهور و روایت او مقبول باشد و از قرائات نادرست و شاذ شمرده نشود تنها نقص این گونه قرائات، عدم تواتر آن است.قرائت مشهوری که همراه تواتر باشد، از آن دسته قرائاتی است که باید با وجوب اعتقاد به آن، قرآن را تلاوت کرد و هرگز نمی توان آن را انکار کرد.
تعابیر دیگر
در کتاب های علوم قرآنی، از قرائات مشهور به قرائات شایع، قرائات متداول، قرائات مستفیض و قرائات معروف نیز تعبیر شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه قرائت مشهور

سید علی موسوی گرمارودی، اصلی‌ترین ایراد وارد بر این ترجمه را نگارش مقدمه‌ای در ابتدای کتاب دانست، در حالی که برای حفظ شان و جایگاه قرآن، مترجم می‌بایست نوشته خود را تحت عنوان موخره و در انتهای ترجمه قرار می‌داد. اما مرتضی مطهری یکی از بزرگ‌ترین ایرادات وارده بر این ترجمه را، عدم تطابق ترجمه با قرائت مشهور قرآن می‌داند، گویی مترجم، قرائت مشهور از قاریان هفتگانه را انتخاب نکرده و به ترجمه قرائتی شاذ پرداخته‌است.