واضرب

همان‌طور که از عنوان پیداست، این ترانه بر روی یک «ریسمان طلای» نامرئی تمرکز دارد که دو نیمهٔ گمشده را به هم متصل می‌کند و آنها را در زندگی به هم می‌رساند، در حالی که به اسطورهٔ فولک آسیای شرقی به‌نام تار سرخ سرنوشت تلمیح دارد. «ریسمان نامرئی» قطعهٔ ظریفِ فولک با عناصر کانتری است که با نواختن سازهای گیتار خرک، آکوستیک فینگراستایل و واضرب اجرا شده‌است. اشعار آن چشم‌انداز سوئیفت از تقدیر و سرگذشت و جزئیات خاصی از زندگی او و معشوقه‌اش را در بر می‌گیرد.