هنامه
معنی کلمه هنامه در دانشنامه عمومی
روستای هنامه در ۱۸ کیلومتری شمال شیروان واقع است که از شمال با ذاکرانلو و از جنوب با غارهای هنامه و باغان و از شرق با گدوگانلو و درّه اوغاز و از غرب با قلعه چه و قلجق ارتباط دارد. هنامه مرکز دهستان سیوکانلو شیروان است.
این روستا از سه حصار «خان، زمانگ و همبر» تشکیل یافته که رودخانه نسبتاً پرآبی از وسط آن عبور می کند سر چشمه رودخانه هنامه کوه های سرسبز آرموتلی اوغاز، کوه قنبر و کوه پتله گاه و کوه سنجربیگ است.
روستای هنامه از قراء تاریخی شیروان است که قدمت ان به زمان زرتشتیان می رسد.
در کوه های جنوب شرقی منتهی به هنامه آثار شهر یا قصبه ای بزرگ از زیر خاک و سنگ به علت فرسایش کوه قد برافراشته که نظر هر بیننده ای را جلب می کند. این آثار قدیمی دارای طاقهای متعدد و خانه های مسکونی و کندوها، آخور چهارپایان، آتشدانها و کوچه پس کوچه های بسیاری است که هنوز قسمت اعظم آن در زیر و داخل کوه دارد. در قسمت شمال هنامه نیز آثار معادن شدّادی و کوره های قدیمی و سنگها و آجرهای ذوب شده بخصوص در نزدیکی چشمه ترناب به خوبی نمایان است. مقبره قدیمی «اورته شیخ» و درختهای کهنسال اُرس در این محل جملگی قدمت و تاریخی بودن روستای هنامه را گواهی می دهند.
هنامه در زبان زرتشتی به خوشنام، محل پاک و مقدس نیز معنی می شود.
محصولات عمده روستا: فراورده های دامی ـ گندم ـ جوـ کشمش، سیب، گلابی و گردو و صنایع دستی آن قالیبافی و گلیم است.
در روزهای عید نوروز و مواقع فراغت از کار مردم هنامه در محلّی به نام «بیری» جایگاه دوشیدن گوسفندان، مراسم سنتی کشتی با چوخه را با نوای دهل و سُرنا برگزار می کنند.
جملاتی از کاربرد کلمه هنامه
رود هنامه یکی از رودهای استان خراسان شمالی است. سرچشمه این رودخانه کوه‌های شمالی شیروان مانند آرموتلی اوغاز، کوه قنبر (قمو)، پتله گاه و کوه سنجرب یک است که از وسط روستای قدیمی هنامه جریان دارد و پس از مشروب کردن مزارع و باغ‌های مسیر رودخانه در انتها به رودخانه اترک می‌پیوندد. رود هنامه در بیشتر ایام سال دارای آب است.