نیکی فزای. [ ف َ ] ( نف مرکب ) افزاینده ٔنیکی. نیکی و لطف و احسان بسیار کننده : مرا نام خوانند ناپاک رای ترا مرد هشیار نیکی فزای.فردوسی.به فرمان یزدان نیکی فزای که اوی است بر نیک وبد رهنمای.فردوسی.به یزدان گرای و به یزدان گشای که دارنده اوی است و نیکی فزای.فردوسی.