نیکو بنگر

هر ماه که رو به تو نماید نیکو بنگر که آفتاب است

دل گفت اثیر اگر بصر داری نیکو بنگر که بیش از آن ارزد

نظری سوی جهان بفکن و نیکو بنگر حالت مردمک دیده ی خونبار بگو

هر توشه سزاوار ره خلد نباشد نیکو بنگر فیض چه بابست در اینجا