نیک سرشتی

معنی کلمه نیک سرشتی در لغت نامه دهخدا

نیک سرشتی. [ س ِ رِ ] ( حامص مرکب ) خوش طینتی. نیکونهادی.

نیک ذاتی

با همه در نیک سرشتی شوی اینت بهشت است بهشتی شوی