نیک بینی

دهد یاد از نیک بینی به گلشن بهار از وصال و خزان از جدایی

هرچه زین اطوار دارد عاقبت چون نیک بینی بر مراد چاکران خسرو قاجار دارد

هر که او جز نیک بینی بد ندید از کمال سرّ جانان خود بدید

دزدیده برو دید می از بیم رقیبان چون نیک بینی تو یکی ماه تمامست

هر که اخلاق ظاهرش با خلق نیک بینی گمان بد مبرش

عیسئی شو پاک دم تا نیک بینی هر چه هست بی‌دم و بی‌منت رح‌القدس احیاستی

نه چون مگس افتاده ام اندر کمندعنکبوت ار نیک بینی چون شکر پیش مگس افتاده ام