نیمه ره

دانی که دلم ز عشق تو نیمه نماند چون آمده‌ای ز نیمه ره باز مگرد

بیست را چون غریم ده ببرد پنج راوی ز نیمه ره ببرد

در نیمه ره به سدره برآساید از عروج مرغی که سوی کنگر قصرت کند هوا

نامه در نیمه ره بود که غالب جان داد ورق از هم در و این مژده زبانی بشنو

تا شنیدم که ازین راه عنان تافته‌ای باز گردیده‌ام از نیمه ره شهر عدم

در نیمه ره افلاک منزل نکنی زنهار با عیسی اگر گویند هم ره شو و هم دم باش

گه قدم با دیو و دد برداشتی گه ملک را نیمه ره بگذاشتی

در نیمه ره گلشن وصلت مانده ست از بسکه خلیده خار در پای امید

ملک هستی تمام طی کردم تا به وصلت هنوز نیمه ره است

بگذرم از تو من بپران سیر گرچه تا نیمه ره توئی یزکم