نیم مست

هر شب که دو سنبل تو آشفته شود دو نرگس نیم مست تو خفته شود

مشکل که خط سبز به انصاف آورد آن چشم نیم مست فراموش نگاه را

در عشق لازم است توانایی آن قدر کز چشم نیم مست تو نازی توان کشید

دریغا از آن نرگس نیم مست که بر وی ز باد اجل پرده بست

بر کف ماه نیکوان جام چو آفتاب بین نرگس نیم مست او گشته ز می خراب بین

چو رفت هندوی شب، ترک من ز بستر ناز درآمد از هوس باده نیم مست از خواب

زان غمزهٔ نیم مست ساقی گر بتوانی به وجه اکمل

وین غمزهٔ نیم مست ساقی نوشد هم ازین می غم انجام

تا به کی از غمزه های نیم مست خون ما ریزی و میل می کنی

زان چشم نیم مست نصیب دل من است بیماریی که کار پرستار می‌کند