نکو رای

مجنون ز حدیث آن نکو رای از جای نشد ولی شد از جای

گفت ای پیر نکو رای لطیف باز ده ما را جوابی تو ظریف

بگیر ای نکو رای عبرت سگال عیار حریفان، به خوی و خصال

هر آن کاو نکو رای و دانا بود نه زیبا بود گر نه گویا بود

به خورشید گفت ای نکو رای مرد تو با من چه باشی برو بازگرد

مرا نگر، چه نکو رای و نغز گفتارم ترا ضمیر، بداندیش و الکنست زبان

اگر نه بخت من بودی نکو رای ترا پیشم نیاوردی دراین جای

عزیز مصر را گفت ای نکو رای برو بر مالک این قیمت بپیمای

ولی عهد سخن سنج نکو رای چو در میدان صلح روس زد پای،

درین بساط سیه، گر نمیگشودی رخت چو ما، سفید و نکو رای و نامور بودی