نوشین دهن

هر چه گفتی جز حدیث لعل آن نوشین دهن از شکر تا زهر در گوش صفایی باد بود

صد جام زهر بی تو فرو ریزدم به کام هر دم که یاد آن لب نوشین دهن کنم

هم میانش نیش زنبور است و هم نوشین دهن هست چون بر برگ لاله نیش زنبور آن لبان