نوئین

که شاد و خرم و خوش باد نوبت اضحی بمیر اعظم و نوئین معدلت پرور

سخن شیرین بود پیر کهن را ندانم بشنود نوئین اعظم

حضرت نوئین ملک و داور و دارای دین آنکه اندر دین و ملک او را برازد سروری

مقدم میمون نوئین جهان فرخنده باد عمر او درکامرانی تا ابد پاینده باد

حبذا بختی که ناگه گشت ما را رهنمای بر در نوئین اعظم سرور فرخنده رای

شد چشم جهان روشن و جانها همه خرم از طلعت فرخنده نوئین معظم

که ماه عید را فرخنده بادا همایون طلعت نوئین اعظم

گر میطلبی از ستمش روی خلاصی جز حضرت نوئین جهان نیست پناهت

گذر کن از ره لطف ای نسیم باد شمال بخاک درگه نوئین شهنشان کرتای

جهان پیر را دولت جوانست که ارغونشاه نوئین جهانست

در هنگام وفات سلطان الجایتو، شاهزاده ابو سعید در خراسان و سونج نوئین در ملازمت او و چوپان بیک در روم و ایرنجین در گرج و حسین بیک در بغداد بود و لشکر او پراکنده شده بود و کارهای مربوط به سیاست و دربار آشفته بود و جز امیر بزرگ ایسن قتلم و صاحب اعظم ملک را محافظی نبود در این حال مظفر الدنیا و الدین شاهزاده خانم کردوچین به ترتیب و تمشیت کارها پرداخت و پس از دلداری زنان به خصوصات وی رسولی تیز رفتار نزد شاهزاده ابوسعید فرستاد در سال ۶۲۴ و در مسارعت او بر سریر سلطنت مبالغهٔ زیادی کرد