نهیبی

چون دهر با نهیبی و چون چرخ باشکوه چون کوه پایداری و چون بحر کامگار

یک نهیبی آمدش کز اضطراب هم ذهاب از یاد رفتش هم ایاب

افراز ملوک را نشیبی است مکن در هر دلکی از تو نهیبی است مکن

هوای فتنهٔ عشقی نهیبی بلای تن‌گدازی دلفریبی

آه چه خو خلبِ مَهیبی است عشق! مهلکۀ پر ز نهیبی است عشق

نباشد هیچ کامی بی نهیبی نباشد هیچ عشقی بی عتیبی

چو پیش آمدش بندهٔ رفته باز ز لقمانش آمد نهیبی فراز

به تو ما ایمنیم و در نهیبیم نهیبی تو ندانم یا امانی