نفس رحمانی

معنی کلمه نفس رحمانی در لغت نامه دهخدا

نفس رحمانی. [ ن َ س ِ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) وجود اضافی است که وجه آن به حقیقت وتکثیر معانی یعنی اعیان و احکام در حضرت واحدیت است همچنانکه نفس انسان را اطوار مختلف به صور حروف در مخارج و مقاطع است. و بالجمله عبارت از وجود اضافی است به صورت معانی که اعیان ثابته اند. ( از فرهنگ مصطلحات عرفا ص 400 از اصطلاحات شاه نعمت اﷲ ولی ص 32 ).

معنی کلمه نفس رحمانی در فرهنگ فارسی

وجود اضافی است که وجه آن بحقیقت و تکثر معانی یعنی اعیان و احکام در حضرت و احدیت است همچنانکه نفس انسان را اطوار مختلف به صور حروف در مخارج و مقاطع است . و بالجمله عبارت از وجود اضافی است به صورت معانی که اعیان ثابته اند .

جملاتی از کاربرد کلمه نفس رحمانی

بیان از نفس رحمانی بد اینجا که از وی ما سوی اللهند احیا
ظل مبدأ نفس انسانی بود کان نظیر نفس رحمانی بود
بدان نور اللّٰه بصیرتک بنور العیان که در نظر اهل کشف و شهود، عالم هر لحظه‌ای به حسب اقتضای ذاتی خود قطع نظر از موجد نموده، نیست می‌گردد، و به مدد وجودی که عبارت از نفس رحمانی است، هست می‌شود؛ و از سرعت انقضا و تجدد، محجوب زمان و مکان این معنا را در نمی‌یابد.