معنی کلمه نعیت در لغت نامه دهخدا
نعیت. [ ن َ ] ( اِخ ) ابن عمروبن مرة الیشکری ، از شعرای قرن اول هجری قمری است و تا سال 79 هَ. ق. در حیات بوده است. ( از الاعلام زرکلی ج 9 ص 13 ). رجوع به المؤتلف و المختلف آمدی ص 57 و التاج ج 1 ص 592 شود.
نعیت
نعیت. [ ن َ ] ( اِخ ) ابن عمروبن مرة الیشکری ، از شعرای قرن اول هجری قمری است و تا سال 79 هَ. ق. در حیات بوده است. ( از الاعلام زرکلی ج 9 ص 13 ). رجوع به المؤتلف و المختلف آمدی ص 57 و التاج ج 1 ص 592 شود.
جملاتی از کاربرد کلمه نعیت
قال اهل اللّغة: معنی الواو فی قوله: «و بحمدک» ای سبّحتک. اللّهمّ بجمیع آلائک و بحمدک سبّحتک. و قیل: لمّا نزلت هذه السّورة، قال رسول اللَّه (ص): «قد نعیت الیّ نفسی».