نعته

معنی کلمه نعته در لغت نامه دهخدا

( نعتة ) نعتة. [ ن َ ت َ ] ( ع ص ) اسب نیکوپیشی گیرنده اسبان را. ( منتهی الارب ). نعیت. نعیتة. ( متن اللغة ). تأنیث نعت است. رجوع به نَعت شود.
نعتة. [ ن ُ ت َ ] ( ع ص ) در مورد کنیز و غلام ، به نهایت بودن در رفعت و علو مقام. در غایت رفعت و حسن وجمال بودن. ( از متن اللغة ): عبدک نعتة؛ بنده تو نهایت بلندمرتبه است ، و کذا امتک. ( منتهی الارب ). غایة فی الرفعة؛ ای الحسن و الجمال. ( از اقرب الموارد ).

جملاتی از کاربرد کلمه نعته

عالم الفقر خارج الاعداد نعته طاهر من الاضداد
روی عن ابن عباس انّه قال: بعث اهل مکة الی الیهود و هم بالمدینة و سألوهم عن محمد فقال: انّ هذا لزمانه و انّا نجد فی التوریة نعته و صفته، فکان ذلک آیة لهم علی صدقه.
وَ جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ ما بیّن فی التّوراة من نعته و صفته.