میوله

میوله

معنی کلمه میوله در لغت نامه دهخدا

( میولة ) میولة. [ م ُ ل َ ] ( ع مص ) برگردیدن. || خمیدن. ( آنندراج ). رجوع به میل و ممال و ممیل و تمیال و میلان و میلولة شود.
میوله. [ م َی ْ وَ ل َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کلیائی بخش اسدآباد شهرستان همدان ، واقع در 35هزارگزی شمال باختری اسدآباد با 495 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن ماشین رو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ).

معنی کلمه میوله در دانشنامه عمومی

میوله (اسدآباد). میوله یک روستا در ایران است که در دهستان کلیائی واقع شده است. میوله ۴۰۷ نفر جمعیت دارد.

جملاتی از کاربرد کلمه میوله

غار دواَشکَفت در شمال شهر کرمانشاه، در دامنهٔ کوه میوله و مشرف به پارک کوهستان قرار دارد و کهن‌ترین بقایای سکونت انسان در شهر کرمانشاه در آن پیدا شده است. با توجه به مطالعات باستان‌شناسی انجام شده، این غار در دوران پارینه سنگی میانی (بین ۱۲۰ تا ۴۰ هزار سال پیش) محل سکونت انسان (احتمالاً نئاندرتال) بوده‌است. ارتفاع این غار در حدود ۱۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا است.
کوه‌های عمدهٔ شهرستان عبارتند از بیستون، کوه فرخشاد در شمال، پرآو در شمال شرقی، کوه میوله در شمال غربی و سفیدکوه که در جنوب شرقی شهر کرمانشاه واقع شده‌اند و غار پرآو که شهرت جهانی دارد یکی از بزرگ‌ترین غارهای دنیاست و در کوه پرآو واقع شده‌است.