مینرو
معنی کلمه مینرو در لغت نامه دهخدا

مینرو

معنی کلمه مینرو در لغت نامه دهخدا

مینرو. [ ن ِرْوْ ] ( اِخ ) ربةالنوع عقل و جنگ نزد یونانیان و رومیان قدیم. ( ایران باستان ج 2 ص 1321 و 993 و 1775 ). || نام معبدی در شهر تروآ به نام ربةالنوع عقل و جنگ. ( ایران باستان ج 2 ص 1825 و ص 1246 ).

معنی کلمه مینرو در دانشنامه عمومی

مینروا ( به لاتین: Minerva ) یا مینرْوْ ( به فرانسوی: Minerve ) الهۀ رومی حکمت و جنگ استراتژیک و حامی هنرها، تجارت و استراتژی است. مینروا همچون مارس حامی خشونت نیست، بلکه تنها پشتیبان جنگ دفاعی است. از سدۀ دوم پیش از میلاد، رومیان باستان وی را با الهۀ یونانی، آتنا، برابر دانسته اند. مینروا در کنار ژوپیتر و یونو یکی از سه خدای رومی تریاد کاپیتول است.
وی الهۀ باکره موسیقی، شعر، پزشکی، حکمت، بازرگانی، نساجی، و صنعت گری بود. مینروا اغلب با مخلوق مقدسش که یک جغد است و معمولاً جغد مینروا نامیده می شود، به تصویر کشیده شده است، جغدی که تجسم انس او با حکمت و دانش است؛ همچنین به میزان کمتری یک مار و درخت زیتون نیز سمبل اویند. مینروا غالباً با قدی بلند و بدنی قهرمانانه و عضلانی تصویر شده است و زره پوشیده و نیزه ای در دست دارد.
معنی کلمه مینرو در دانشنامه عمومی

جملاتی از کاربرد کلمه مینرو

در پایان دوره پادشاهی روم، شهر رم به یک دولت‌شهر تبدیل شده بود. شهر با همسایگان خود معاهده‌های تجاری و سیاسی داشت. در ارتباط با تمدن اتروسک (قوم باستانی ایتالیا)، معبدی که ایزدبانو مینرو (حامی تجارت) اختصاص داشت در تپه آونتین ساخته شد. این ایزدبانو بخشی از خدایان سه‌گانه جدید رم ژوپیتر، یونو و مینرو شد.