میرکلا
معنی کلمه میرکلا در لغت نامه دهخدا

میرکلا

معنی کلمه میرکلا در لغت نامه دهخدا

میرکلا. [ ک َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان زانوس رستاق بخش مرکزی شهرستان نوشهر، واقع در 42هزارگزی جنوب نوشهر با 150 تن جمعیت. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).

معنی کلمه میرکلا در دانشنامه عمومی

میرکلا، روستایی است از توابع بخش کجور شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران.
این روستا در دهستان زانوس رستاق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۲ نفر ( ۲۰خانوار ) بوده است. مردم میرکلا از قومیت طبری هستند. مردم میرکلا به زبان طبری و گویش کجوری سخن می گویند.
این دهکده ضلع شرقی دهکده کندلوس است .
این دهکده ساکنانش همگی سید هستند .
مردم این دهکده به زبان طبری گویش کجوری سخن می گویند و مردمانی صمیمی و مهمانواز اند.
دو نفر از سید های محله شاهاندشت لاریجان ( در منطقه هراز آمل ) به این منطقه می آیند و ابتدا در روستایی که مجاور کندلوس به نام گیل کلا ساکن می شوند و یکی از آنها که سید مهدی نام داشت از طایفه بنا که ساکن کندلوس بودند زمینی در ضلع شرقی کندلوس که قدیم به صورت باغ بوده است را خریداری می کند و در آنجا ساکن می شود .
امروزه مقبره سید مهدی با عنوان امام زاده سید مهدی در این دهکده خود نمایی می کند.
این دهکده به دهکده ای آباد و پر جنب و جوش تبدیل شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه میرکلا

دونه سر در ۸ کیلومتری جنوب شهر بابل و ۴ کیلومتری شمال غرب شهر گتاب قرار دارد. این روستا که در حال حاضر نقش مرکزیت روستاهای اطراف را دارد، از شمال به روستای شیرسوار, جنوب به درزی‌کلا آخوندبابا و بنگرکلا، شرق به بالا سرست و پایین میرکلا و غرب به نوشیروانکلا و آهنگرکلا و قمی‌کلا، متصل است.