میرزا علی

نفرات کلیدی انجمن باغ میکده اشخاص برجسته ای چون شیخ محمدمهدی شریف کاشانی، ملک المتکلمین، سید جمال واعظ، سید محمدرضا مساوات، سید اسدالله خرقانی، شیخ مهدی بحرالعلوم کرمانی، ابوالحسن میرزا قاجار - آقا میرزا محسن (برادر صدرالعلما) - سلیمان خان میکده - یحیی دولت‌آبادی - محمدعلی خان نصرت السلطان - جهانگیرخان صوراسرافیل، میرزا عباس علی خان شوکت، حامدالملک شیرازی، میرزا محمود شیرازی، حاج میرزا علی محمد دولت‌آبادی و … بودند.

خضرت میرزا علی کایزد در دولت بروی او بگشاد

فرمانروایان بیه‌پیش و بیه‌پس، جدا از روابط خانوادگی و اتحاد گهگاهشان، اغلب در حال جنگ بودند. بیه پیش در زمان میرزا علی، که قدرت برترش اغلب عملاً توسط فرمانروای بیه پس و غرب مازندران تصدیق می‌شد، به اوج خود رسید. میرزا علی به امیره اسحاق، که خواهرش را به ازدواج او درآورده بود، علاقه ویژه‌ای ابراز می‌کرد. به هرحال، اولین تخم دشمنی بین دو فرمانروای بیه پیش و بیه پس در سال ۸۹۹ شمسی کاشته شد، وقتی امیره اسحاق، که در ظاهر روابط دوستانه‌ای با الوند بیگ، شاهزاده آق قویونلو داشت، سعی کرد شاه آینده، اسماعیل را در راهش از گیلان به اردبیل بدزدد.

سیدجواد شهرستانی در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و پس از طی مراحل ابتدایی و متوسطه، برای فراگیری دروس حوزوی در سال ۱۳۵۱ به نجف رفت و در جریان تظاهراتی که در اربعین سال ۱۳۵۵ علیه حکومت عراق برپا گشت مورد تعقیب مقامات قرار گرفت و بعد از مدتی به ایران پناهنده شد. با سکونت در مشهد او تحصیلات خود را با میرزا علی آقا فلسفی ادامه داد و در آنجا فصلنامه‌ای به نام مجله ارشاد منتشر کرد که انتشار آن تا دو سال پس از انقلاب اسلامی ادامه داشت. در سال ۱۳۵۹ از آنجا جهت تکمیل تحصیلات حوزوی به قم سفر کرد و در درس‌های خارج فقه و اصول فقه و نیز فلسفه شرکت کرد.

اعضای دادگاهی که محاکمه نوری را انجام داد، عبارت بودند از ۱۳ نفر: منتصرالدوله پیشکار سپهدار، نظام سلطان، حمیدالملک شیبانی، جعفرقلی خان استانبولی، سالار فاتح، یمین نظام، میرزا علی محمدخان، میرزا علی محمدخان عمیدالسلطان، میرزا محمد مدیر روزنامه نجات، اعتلاء الملک، سید محمد ملقب به امامزاده، جعفرقلی خان بختیاری، ابراهیم زنجانی عضو لژ بیداری.

مهندس عبدالغفار اصفهانی «حاج نجم‌الملک» به فرمان ناصرالدین شاه، با هشت تن از شاگردان خود به اسامی: محمد حسن میرزا، علیخان ولد ملک‌الشعراء، علیخان ولد قاسم‌خان، میرزا علی اکبر، سلیمان خان، سلیمان قلیخان، حسینعلی خان، عباسعلی خان، جمعیت تهران را در مدت دو ماه سرشماری کرده، ساکنان هر محله را از مرد و زن و طفل و جوان، غلام و خواجه و کنیز، مالک و مستأجر، تهرانی و آذربایجانی و اصفهانی و متفرّقه از شیرازی و کاشانی و عراقی و غیره، و مسلمان و ارمنی و یهودی و فرنگی، و تعداد خانه‌ها، گرمابه‌ها، کاروانسراها، مساجد، مدارس، یخچالها، دستگاه‌های کوره‌پزی، تکایا حتی اصطبل‌های شخصی را تعیین کرده‌است.

میرزا محمدحسن اورنگی از دخترعموی میرزا آقاخان صاحب سه فرزند، یک پسر و دو دختر شد. پسرش میرزا غلامعلی‌خان پس از ازدواج به بغداد نزد بهاءالله رفت و در بازگشت به ایران در گلندوئک بیمار شد و بدون داشتن فرزند درگذشت. دختران کلثوم خانم و شهربانو خانم بودند که یکی پس از دیگری با میرزا علی قصیر پسر میرزا آقاخان ازدواج کردند.[پانویس ۱۰]

دستور تشکیل محافل توسط بهاءالله در کتاب اقدس داده شده‌است و حداقل تعداد اعضای این جمع را ۹ نفر اعلام می‌کند. اولین محفل روحانی رسمی در طهران و در سال ۱۸۹۷ تحت نظر عبدالبهاء و توسط حاج میرزا علی اکبر شهمیرزادی ملقب به حاجی آخوند از ایادیان امرالله تشکیل شد. به خاطر آزار و اذیت بهائیان ایران این محفل وظیفه محفل محلی و ملی را بر عهده گرفت. محفل روحانی ایران در سال ۱۳۶۲ و پس از انقلاب، توسط نظام جمهوری اسلامی در ایران غیرقانونی اعلام شد و پس از آن گروهی موسوم به یاران ایران مسئولیت اداره امور جامعه بهائی را بر عهده گرفت.

۱- سید میرزا علی شیرازی (متوفای ۱۳۵۵ قمری).

دیوانخانه شیخ الاسلام در حدود ۳۰۰ سال محل سکونت ۱۰نسل از نوادگان محقق سبزواری بوده و آخرین ساکنین ان، نوادگان میرزا علی و میرزا علی اکبر شیخ الاسلام بودند که تا اواخر ده ۱۳۳۰ ه‍.ش در این خانه زندگی می‌کردند سرانجام دیوانخانه بصوابدید علی شیخ‌الاسلام و موافقت دیگر فرزندان علی اکبر ونوادگان میرزا علی به اداره میراث فرهنگی واگذار شد. قسمت جنوب غربی خانه (معروف به خلوت) متعلق به ورثه میرزا عباس شیخ الاسلام (واعظ معروف اصفهانی) می‌باشد که هم‌اکنون، فرزندان او از این خانه به صورت موقت استفاده می‌کنند