میرخواند

معنی کلمه میرخواند در لغت نامه دهخدا

میرخواند. [ خوا / خا ] ( اِخ ) محمدبن خاوند شاه بن محمود مورخ نامی قرن نهم هجری و مؤلف تاریخ معروف ( روضةالصفا فی سیرةالانبیاء و الملوک و الخلفاء ) که بیشتر به نام بخش اول آن ( روضةالصفا ) معروف است و آن را به نام امیرعلیشیر نوایی کرده است. میرخوند. ( یادداشت مؤلف ). ( فوت 903 یا 904 هَ. ق. ) پدرش در اصل از مردم بخارا بود اما به بلخ مهاجرت کرده و میرخواند بیشتر عمر خود را در هرات گذرانید و مورد توجه خاص امیر علیشیر نوائی قرار گرفت وکتاب روضةالصفا را که تاریخ عمومی عالم از بدو خلقت تا زمان خود اوست به نام آن وزیر نوشته است. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و فهرست رجال حبیب السیر شود.

معنی کلمه میرخواند در فرهنگ فارسی

تاریخ [ روضه الصفا فی سیره الامنائ و الملوک و الخلفائ ] . وی از نجیب زادگان بلخ بود پدرش در اصل اهل بخارا بود اما به بلخ مهاجرت کرده بود. میرخواند بیشتر عمر خود را در هرات گذرانید و مورد توجه خاص امیر علیشیر نوائی قرار گرفت و کتاب روضه الصفا را که تاریخ عمومی عالم از بدو خلقت تا زمان خود اوست به نام نامی آن وزیر نوشته است . میر محمد باقر بن محمد استر آبادی مشهور به [ میرداماد ] ( ف. ۱٠۴٠ یا ۱٠۴۱ ه.ق )
محمد بن خاوندشاه بن محمود مورخ نامی قرن نهم هجری و مولف تاریخ معروف که بیشتر به نام بخش اول آن معروف است و آن را به نام امیر علیشیر نوایی کرده است میرخوند
۱ - امیر خداوند امیر بزرگ .

جملاتی از کاربرد کلمه میرخواند

محمد بن خاوندشاه بن محمود شناخته‌شده به نام میرخواند در کتاب روضةالصفا صفحه دویست از جنگ بلوچ ها به رهبری شاه بلوچان و مبارک شاه در هرات نقل کرده است.
در روضه­ الصفا میرخواند قتل کیاافراسیاب به دست مرعشیان را با «حیله و غدر» ذکر کرده‌است. او می‌گوید: «روزی کیاافراسیاب به دیدن سید آمد، طایفه‌ای که انتظار وقت می‌کشیدند از کمینگاه غدر جسته افراسیاب را با جمعی به قتل آوردند و حکومت مازندران به سید رسید…» در ظفرنامهٔ شرف‌الدین علی یزدی نیز نوشته شده‌است: «… چون پدر او (اسکندر شیخی) را سادات به غدر کشته بودند، تیمور امارت آمل به او داد…»
روضة الصفا بارها در هند و ایران به چاپ رسیده‌است. از چاپهای این اثر در ایران، چاپ سنگی ده جلدی هدایت، و چاپ حروفی سال ۱۳۳۸ خورشیدی با مقدمهٔ عباس پرویز دارای اعتبار است. عباس زریاب خویی نیز متن کوتاه‌شده و پیراسته‌ای از روضةالصفای میرخواند را در دو جلد منتشر کرد.
روضةالصفا فی سیرة الانبیاء و الملوک و الخلفاء یا اختصاراً روضةالصفا کتاب تاریخ عمومی به زبان فارسی نوشتهٔ محمّد بن خاوند شاه معروف به میرخواند است. میرخواند در این کتاب حوادث تاریخ جهان، از آغاز آفرینش تا روزگار خود یعنی دوران حکومت سلطان حسین بایقرا را آورده‌است. روضةالصفا شامل ۷ قسم است که نویسنده قسمتی را از تاریخ‌های عربی ترجمه و اقتباس کرده‌است و قسمتی را نیز از تاریخ‌های فارسی نقل کرده‌است.
روضه الصفا فی سیره الانبیاء و الملوک و الخلفا اثری از میرخواند حمیدالدین محمد بن خاوند شاه بن محمود البلخی است که در قرن نهم نگارش یافته‌است. این اثر در قالب تاریخ عمومی تألیف شده‌است و مشتمل بر هفت جلد می‌باشد که از آغاز آفرینش آغاز گشته و با تاریخ پیامبران ادامه می‌یابد. در ادامه تاریخ امویان و عباسیان روایت می‌شود و سپس دولت‌های مستقر در عهد عباسی را بیان می‌کند. بخشی از این قسمت، اختصاص به سلجوقیان دارد که با وجود کوتاه بودن، به علت استفاده از گزارش‌هایی از بین رفته همچون ملک‌نامه، پیرامون تاریخ سلجوقیان دارای اهمیت ویژه‌ای است.
تاریخ روضةالصفای ناصری کتابی از رضاقلی خان هدایت که در ادامه کتاب روضةالصفا اثر میرخواند نوشته شده و شامل وقایع دوران صفویان، افشاریان، زندیان و قاجاریان تا سال ۱۲۷۳ قمری است.