میرحسینی
معنی کلمه میرحسینی در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه میرحسینی
در هرات شاه نعمت‌الله ولی با نوهٔ میرحسینی هروی پرسنده سؤالات گلشن راز ازدواج کرد و ثمرهٔ این ازدواج فرزند او برهان الدین خلیل‌الله (متولد ۷۷۵ هجری) بود که پس از شاه نعمت‌الله ولی به قطبیت سلسله نعمت‌اللهی رسید.
عبدالله حائری (رحمت علیشاه) چندین کتاب عرفانی از جمله فیه مافیه مولوی، رساله کنزالحقائق از شیخ محمود شبستری، زادالمسافرین اثر میرحسینی هروی (کنزالحقائق و زادالمسافرین را در یک مجلّد) و سبحةالأبرار جامی را برای اوّلین بار تصحیح و با مقدّمهٔ خویش در سال ۱۳۵۳ قمری مطابق ۱۳۱۳ خورشیدی به چاپ رسانید.
زیبا میرحسینی (۱۳۳۰–) پژوهشگر، فیلم‌ساز و استاد دانشگاه رشته مردم‌شناسی است.
با این حال مهدی روغنی از دوستان سعید عسگر در مصاحبه‌ای، حضور او در ستاد میرحسین موسوی را تکذیب کرده‌است و خود عسگر نیز می‌گوید که به او انگ میرحسینی زده‌اند.
وی در هرات با نوهٔ میرحسینی هروی پرسنده سؤالات گلشن راز ازدواج کرد و ثمرهٔ این ازدواج یگانه فرزند او برهان الدین خلیل‌الله (متولد ۷۷۵ هجری) بود که در کوهبنان کرمان متولد شد و پس از شاه نعمت‌الله ولی به قطبیت سلسله نعمت‌اللهی رسید.
سید حسن میرحسینی (۱۳۳۷ رودسر)، حقوق‌دان ایرانی، وکیل دادگستری، استاد دانشگاه، عضو هیئت مدیره انجمن حقوق مالکیت فکری ایران و از نویسندگان مطرح در زمینهٔ حقوق مالکیت معنوی در ایران است. وی پیش از این دبیر شورای ملی هماهنگی و سیاستگذاری مالکیت فکری ایران و نمایندهٔ ایران در جلسات مجامع عمومی سالیانه سازمان جهانی مالکیت فکری بوده است و در برخی کتاب‌های وی منبع اصلی درسی حقوق مالکیت فکری در دانشگاه‌های ایران می‌باشد.
ابوالحسن صدر میرحسینی از خاندان میرحسینی کرمان بود که نوادگان میرزا حسین خان راینی، فرمانروای کرمان در دوران زندیه‌اند. او شهردار کرمان بود و در سال ۱۳۲۸ در انتخابات دوره شانزدهم مجلس شورای ملی نامزد نمایندگی جیرفت شد.
3-مقاله پرسلان سفید پخت اثر سعید میرحسینی شرکت کاشی نواوران
اعظم میرحسینی با نام هنری آرام (زاده ۱۳۳۲ تهران) هنرپیشه سینما اهل ایران است. وی در فاصله سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ فعالیت می‌کرد.
جلال قیامی میرحسینی (زادهٔ ۲ خرداد ۱۳۴۵)[نیازمند منبع] نویسنده ایرانی است. او در یک خانوادهُ کارگری در مشهد چشم به جهان گشود. تحصیلات را در مشهد گذراند و پس از اخذ لیسانس به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت. وی در سال ۱۳۷۲ به استخدام بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی درآمد و در سال ۱۴۰۲ بازنشسته شد. قیامی از همان دورهُ دانشجویی علاوه بر تدریس به ویرایش نیز می‌پرداخت و کتاب‌های زیادی را ویرایش کرد. قیامی با شرکت در انجمن ادبی فرخ به‌طور غیر مستقیم شاگرد آن مرحوم به‌شمار می‌آید. از میان آثار وی تصحیح دیوان محمود فرخ، ده چهره، ده نگاه و خاطرات لطفعلی خان بیش از دیگر کارهایش مورد توجه قرار گرفته‌اند و در مطبوعات بازتاب یافته‌اند.