میرابو

به کیمیا و طلسمات میرابو منصور طلسمهای سکندر همی کند ویران

آثار هنری زندگی پاریسی بازتاب‌دهندهٔ سبک‌سازی هنر نو و تصویرسازی آرت دکو بود و زیبایی‌شناسی عصر و همچنین ارزش‌ها معاصر را منعکس می‌کرد و این همراه با روشنفکری، شوخ‌طبعی و طنز مشارکت‌های مکتوب آن، ترکیبی بود که برای عموم مردم فرانسه مقاومت‌ناپذیر می‌نمود. برخی از مشارکت‌کنندگان یا نویسندگان برجسته این مجله کولت، سیبیل گابریل ریکتی دو میرابو و گردا وگنر بودند.

اکثر اقتصاددانان اروپایی که بین سالهای ۱۵۰۰ تا ۱۷۵۰ نوشتند، امروزه مرکانتیلیست شناخته می‌شوند. این اصطلاح در ابتدا فقط توسط منتقدانی مانند میرابو و اسمیت مورد استفاده قرار گرفت، اما مورخان به سرعت با آن خو گرفتند. در اصل اصطلاح استاندارد انگلیسی «سیستم مرکانتیل» بود. کلمه مرکانتیلیسم؛ در اوایل قرن نوزدهم از آلمانی وارد انگلیسی شد.

روبسپیر به‌سبب چهرهٔ عجیب و گویش دهاتی و پشتکار شگفت‌انگیزی که داشت، تا مدتی مورد استهزا و تحقیر نمایندگان قرار داشت. این اندیشمند انقلابی دارای مرام روشن و مشخصی بود و به خودش اجازه نمی‌داد که ذره‌ای از آن منحرف شود و بدین جهت، سخنوری‌های او ژرف و دقیق بود، ولی چون فاقد حرارت بیان بود، نمی‌توانست مثل میرابو و بارانف شنوندگان را تحت تأثیر قرار دهد، با اینکه این دو اندیشهٔ عمیق و ژرف‌بینی او را نداشتند. سخنوری‌های لوشابلیه و لامیت و بیتیون و سییس، همه وقت سخنوری‌های او را تحت‌الشعاع می‌گرفتند، زیرا روبسپیر از ظاهرسازی و اغفال و بازی با احساسات نمایندگان و شنوندگان متنفر بود و حتی برای یک مرتبه هم سعی نکرد تا شنوندگان خود را با ذکر لطیفه‌ای بخنداند.

از مخالفان سرسخت هیوستون می‌توان به میرابو لامار اشاره کرد.

سام هیوستون و میرابو لامار هر دو به‌عنوان رئیس‌جمهور جمهوری تگزاس خدمت نمودند.