میان محله

معنی کلمه میان محله در لغت نامه دهخدا

میان محله. [ م َ ح َل ْ ل َ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه رشت و میان شالور و بندر انزلی در 376هزارگزی تهران. ( یادداشت مؤلف ).

جملاتی از کاربرد کلمه میان محله

بخش مرکزی این دهستان شامل روستاهای بالا محله گفشه، میان محله گفشه، لاله گفشه و شیخانگفشه است که در فاصله چهارکیلومتری بخش لشت نشاء در مسیر اصلی از جاده لشت نشاء به کوچصفهان قرار دارد و مسافت این روستا تا شهرهای توریستی و گردشگری و مرکز استان بسیار کم می باشد.
دربند در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار گرفته و آغاز یکی از راه‌های اصلی صعود کوهنوردان به البرز مرکزی است. کوره‌راهی از دربند آغاز می‌شود و به آبشار دوقلو و پناهگاه شیرپلا ختم می‌شود. محله‌های قدیمی دربند عبارت‌اند از: مرغ‌محله (مغ‌محله)، کنارمحله، کلاغ‌پر و سربند. رودخانه دربند از میان محله می‌گذرد؛ سیل سال ۱۳۶۶ این رودخانه بازار تجریش را نابود کرد. دره‌های اصلی رودخانهٔ دربند عبارت‌اند از: دره اوسون، دره آبشار، دره امامزاده ابراهیم، دره کاک، آب شیردره و دره زون. خیابان دربند از ارتفاع ۱۶۰۰ متری در میدان قدس (شهرداری منطقه ۱) آغاز و در ارتفاع ۱۸۰۰ متری در میدان سربند (تندیس کوهنورد) به پایان می‌رسد.