مکه و مدینه

معنی کلمه مکه و مدینه در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] مکه و مدینه تصویری از توسعه و نوسازی، اثر عربی عبیدالله محمد امین کردی، با ترجمه فارسی حسین صابری، گزارشی است از نوسازی ها و توسعه های حرم های مکه و مدینه در طول تاریخ، به ویژه در دهه های اخیر. این مجموعه در واقع ترجمه دو کتاب است: «الکعبة المعظمة و الحرمان الشریفان عمارة و تاریخا»، نوشته عبیدالله محمد امین کردی و «قصة التوسعة الکبری» تألیف حامد عباس .
کتاب با دو مقدمه از مترجم و نویسنده آغاز و مطالب در چهار بخش و هر بخش در چندین فصل، تنظیم شده است.
در مقدمه مترجم، ضمن اشاره به اهمیت و جایگاه مکه و مدینه، برخی اقدامات مترجم، توضیح داده شده است .
در مقدمه نویسنده، به برخی از خصوصیات و ویژگی های کتاب، اشاره شده است .
بخش اول طی دو فصل، نگاهی است به تاریخ و موقعیت و وضعیت جغرافیایی، آب و هوا و سیاست خارجی کشور عربستان سعودی .

جملاتی از کاربرد کلمه مکه و مدینه

زائر ما با ترک همه چیز، جز خرقه‌ای ژنده از مال دنیا نگه نمی‌دارد و برای زیارت اماکن مقدسه تشیع و سپس بیت‌المقدس و مکه قدم در راه می‌گذارد. بدین ترتیب دوره عراقی یا بهتر بگوییم نخستین مرحله این دوره آغاز می‌شود. سید حیدر به مکه و مدینه می‌رود، اما به علت وضع مزاجی به عراق بازمی‌گردد.
آنها همچنین یمن، حجاز، شرق عربستان، بخش‌هایی از میان‌رودان، شمال آفریقا و شهر هایی مانند مکه و مدینه را تحت سلطه خود درآوردند.
به نوشته وگلیری، در سال ۴۰ هجری، علی حتی کنترلی بر شهرهای مکه و مدینه نداشت. قدرت علی عملاً به شهر کوفه محدود شده بود و در موضعی تدافعی بود، تا آنجایی که اقدامی در برابر لشکرکشی‌های معاویه به قلب عراق، یمن و عربستان نکرد. لاپیدوس می‌گوید، افکار عمومی عرب به سمت جانشینی معاویه تمایل داشت. چرا که وی توسط نیروهای منظمی پشتیبانی می‌شد و می‌توانست قدرت را در میان نخبگان عرب حفظ و امپراطوری عرب را کنترل کند.
آنها همچنین یمن، حجاز، شرق عربستان، بخش‌هایی از میان‌رودان، شمال آفریقا و شهرهایی مانند مکه و مدینه را تحت سلطه خود درآوردند.
این ناحیه، زادگاه اسلام و محل قرار گرفتن کعبه است و شهرهای مهم مذهبی مکه و مدینه در این ناحیه قرار دارند.
ای قبله مقبلان در تو حاجت نه به مکه و مدینه
جلال‌الدین حسین بخاری‌ ملقب به مخدوم جهانیان‌ از عارفان طریقت سهروردیه در هندوستان بود که با شاهان دودمان تغلق‌شاهیان نزدیک بود و توصیه‌های او به شخص شاه انجام می‌پذیرفت. جلال‌الدین سفرهای طولانی در جهان اسلام داشت و هفت سال در مکه و مدینه اقامت نمود. همچنین به مصر، شام، عدن، یمن، لبنان، بیت‌المقدس، بصره، الجزیره، بلخ، کازرون، بخارا و خراسان سفرهایی داشت و لقب «جهانیان جهانگشت» نیز گرفت. او ماجرای سفرهایش را در سفرنامه مخدوم جهانیان آورده‌است. حسینی بخاری معتقد بود شخص نباید فقط مرید یک مرشد باشد و باید از دیگر بزرگان و عارفان نیز بهره ببرد.
اولین رمان او، خورجین-افسانه ای برای افراد شکاک و جویا، فروشی جهانی داشت. این کتاب، وقایع فلات نجد را همراه با مهاجران بین مکه و مدینه در سال ۱۸۴۴–۱۸۴۵ توصیف می‌کند. در این داستان، یک خورجین مرموز دست به دست می‌چرخد و بر زندگی هر شخص اثر می‌گذارد. شخصیت‌های اصلی رمان، دزد، عروس، سالار، معامله گر، برده، مهاجر، کشیش، درویش و جنازه است.
خرّیت به اتفاق گروهی از بنی سامه در بین مکه و مدینه با محمد ملاقات نمود و اسلام آورد. وی در جنگهای رِدّه در زمان خلافت ابوبکر نیز شرکت داشت و در جنگ علیه حاکم عمان لقیط بن مالک ازدی، رهبری بنی ناجیه را برعهده داشت که با پیروزی مسلمانان به پایان رسید. خرّیت در زمان خلافت عثمان نیز از طرف ابن عامر، والی منطقه‌ای در فارس بود.
در پایان جنگ جهانی اول پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی، جامعه ملل کشور سوریه را تحت قیمومیت فرانسه و فلسطین را تحت قیمومیت انگلیس تشکیل داد. ۸۰ درصد از منطقه فلسطین تحت قیمومیت انگلیس در ناحیهٔ خاور رود اردن یا «فرا-اُردن» واقع شده بود. در سال ۱۹۲۱، بریتانیا کنترل نیمه‌خودگردان فرا-اردن را به خاندان هاشمی که در جنگ داخلی برای کنترل مکه و مدینه از خاندان سعود شکست خورده بودند واگذار کرد.