مکسوره

نام اسبچین مترادفی با نام اسفچین دارد که یکی از آبادانی‌های زنجان است. سید احمد کسروی در توضیح وجه تسمیه آبادی‌های ایران درباره این واژه نوشته است؛ " اگر این نام را با الف مکسوره بخوانیم جزء اول آنکه اِسپِه است و در فارسی باستان به معنای سگ است و البته این غیر از واژه ی اِسپه محلی است که کوتاه شده‌ی اسپید است".

باید یادآور شد؛ در زبان مادری نام سگ؛ «سپاکا» بود که بعدها به سوک و سپس به سگ تبدیل شد. گین و جین و چین پسوند مکان و مفهوم جایگاه را دارند. همچنین در ادامه آمده است؛ " اسبچین با الف مکسوره جایگاه سگ یا آبادی سگ معنی می‌شود و این نیز عجیب نیست زیرا چنانچه از اوستا برمیاید این جانور از دیرین زمان پیش آریایی‌ها معروف بود و آن خواری که امروز نزد مسلمانان دارد نزد آریائی ها نداشته است