مکرانی

مکرانی

معنی کلمه مکرانی در لغت نامه دهخدا

مکرانی. [ م ُ / م ُ نی ی ] ( ص نسبی ) منسوب است به مکران از بلاد کرمان.( از انساب سمعانی ) : کار مکران راست شد و حسن سپاهانی باز آمد با حملهای مکران و قصدار و رسولی مکرانی با وی. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 243 ). آنچه نهادنی ، بود بنهادند و مکرانیان را باز گردانیدند. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 243 ). بدین رضا افتاد و رسولان مکرانی را باز گردانیدند. ( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 243 ).

معنی کلمه مکرانی در فرهنگ فارسی

منسوب است به مکران از بلاد کرمان و کارمکران راست شد و حسن سپاهانی باز آمد با حملهای مکران و قصدار و رسولی مکرانی با وی .

معنی کلمه مکرانی در دانشنامه عمومی

مکرانی (سرده). مکرانی ( نام علمی: Maerua ) نام یک سرده از تیره کبریان است.

معنی کلمه مکرانی در دانشنامه آزاد فارسی

مَکْرانی
یکی از دو گویش بلوچی ایران که گویشوران آن در سراوان، ایرانشهر، نیک شهر و چابهار و مناطق مربوط به این شهرها زندگی می کنند و به سرحدی که گویش زاهدان و خاس و توابع است بسیار نزدیک است. صامت های این گویش همان صامت های فارسی است. تغییرات و تبدیلات آوایی: تبدیل /x/ به /h/؛ تبدیل /f/ به /p/ در napar «نفر»، napt «نفت»، وجود پسوند -ag به جای /-e/ پایانی در jamag «جامه»، danag «دانه/تا»؛ گاهی خدف صامت /h/ میانی و پایانی: sarang «سرهنگ»، ku «کوه»؛ تبدیل /i/ به /e/ در mez «میز»، نشانة جمع در مکرانی برای جاندار و بیجان -an است. مضاف الیه بر مضاف مقدم است. صفت بر موصوف تقدم دارد؛ صفت تفضیلی با پسوند -ter ساخته می شود: mazanter «بزرگ تر» و اگر روی واکة آخر تکیه بیفتد تبدیل به صفت عالی می شود: mazantér «بزرگ ترین». اعداد ترتیبی با پسوند -omi چسبیده به عدد اصلی ساخته می شود. از واژه های مکُرانی: zahg «بچه/کودک»، nuk «نو/تازه»، borz «بلند»، pet «پدر»، dohtag «دختر» و ya «یک».
50010800

جملاتی از کاربرد کلمه مکرانی

(زنده در لهجه کردی اردلانی زندگ - آهو در لهجه کردی اردلانی آسک و در لهجه بلوچی مکرانی هم به معنی آسک می‌باشد - ماهی در لهجه کردی اردلانی ماسیگ است)
براساس آمارهای ثبتی موجود در سازمان آمار ایران و نیز سازمان ثبت احوال کشور تا نیمهٔ اسفند سال ۱۴۰۰ بیش از (۲٬۴۲۷/۵۰۱)دو میلیون و چهارصد و بیست و هفت هزار و پانصد و یک نفر از مجموع اقوام بلوچ در جغرافیای فعلی ایران زندگی می‌کنند. با وجود اینکه بلوچ یک قوم ایرانی‌تبار است، اکثریت آن‌ها در پاکستان زندگی می‌کنند. بلوچ‌های ایران دارای دو شاخه مکرانی و سرحدی هستند. بلوچستان سرزمین وسیعی است که فرهنگ‌های متفاوت دارد این تفاوت را می‌توان در مثلاً پخت و پز و نوع عروسی‌ها دید ولی در واقع همه از یک فرهنگ کلی و بزرگ سرچشمه می‌گیرند و تبعیت می‌کنند و تفاوت‌های بین جاهای مختلف به صورت کم مشاهده می‌شود.