مژدگان

ز وصل یار مرا صد هزار ره خوشتر حدیث آنکه ز ناگاه مژدگان آورد

به رامین شد مرو را مژدگان برد که شاخ بخت سر بر آسمان برد

رسید روزه که هرروز بلکه هرساعت ترابه دولتی ازغیب مژدگان آرد

سبک نامه به ویس دلستان داد ز کار رام او را مژدگان داد

هر دم از آفتاب حضرت حق جای صد مژدگان همی‌یابم

چه آن کز دلبرم آگاهی آرد چه آن کم مژدگان شاهی آرد

هستم رهین نعمتت دل بر امید رحمتت تا در رسد از حضرتت یک مژدگان سبحانه

عطار چو یافتی ز جانان جان صد جان باید به مژدگان دادن

همیدون مادرم را مژدگان خواه که رسته شد ز چنگ اژدها ماه

نریمان یل مژدگان آورست که مر شاه را بنده کهترست