مژده ور

زنده جانی که بشمشیر غمش خود را کشت بحیات ابدی مژده ور بویحیست

عشق تو مژده ور جان بحیات ابدی وصل تو لذت باقی ز جهان فانی

بی آنکه شاه مژده وری نصب کرده بود جان از قدوم شاه بدل مژده ور رسید

گشتند خلق مژده ور خویش یکدگر از سروران دین که فلانجا فلان رسید

چون آمد از ثنا بدعا بقای تو شد مستجاب و مژده ور جادان رسید