معنی کلمه موگوئی در لغت نامه دهخدا
موگوئی. ( اِخ ) دهستانی است از بخش آخوره شهرستان فریدن اصفهان. در باختر آخوره واقع و حدود آن به شرح زیر است : از طرف شمال به کوه قلعه پاچه ، از طرف جنوب به کوه هفتنان ، از طرف باختر به رشته ارتفاعات کوه قلعه پاچه و کوه سیلدون و کوه خان جوان بین ، از طرف خاور به رشته ارتفاعات کوه خوریه و کوه سیلگون و کوه گلدران.
وضع طبیعی : 1- رشته ارتفاعات خاوری در جنوب خاوری به شمال باختری کشیده شده و بلندترین قله آن در کوه خوریه 4041 و در کوه شاهان 3840 گز ارتفاع دارد. 2- رشته ارتفاعات کوه چهارده پل و کوه شناردرک و کوه ونیزان که از جنوب خاوری به شمال باختری کشیده شده اند و بلندترین قله آنها3360 گز ارتفاع دارد. 3- رشته ارتفاعات هفت تنان ( هفتنان ) که در جنوب دهستان از خاور به باختر کشیده شده و بلندترین قله آن 3330 گز ارتفاع دارد. رودخانه های عمده آن عبارتند از: دو رود چقیورت و گرگان. هوای دهستان سردسیر است و آب دیه ها از چشمه تأمین می شود. محصول عمده آن غلات و تریاک و حبوب و میوه های جنگلی است. شغل عمده اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آن قالیچه و جاجیم بافی است. بیشتر راههای دهستان مالرو و صعب العبور است. این دهستان از 90 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 19683 تن میباشد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).