موفا

نیست اندر دست ما غیر از درودی والسلام بر تو و بر آل و اصحاب موفا آمده

گفتم ای شاه این درخت و چشمه چیست کین دو را نور موفا دیده‌ام

دلا از سنگ صد چشمه روان کن که احسان موفا داری امروز

بس کن و در شهد و شکر غوطه خور کت نهلد فضل موفا ترش

ساربانا به وفا بر تو که تعجیل نمای کز وفای تو ز من شکر موفا شنوند

بدر سماک نیزه که بر قلب مملکت اکسیرها ز سعد موفا برافکند

شهدیست مصفا لبت امّا بنیابد بی‌جهد موفا به‌کف آن شهد مصفا

خاقان اکبر کآسمان، بوسد زمینش هر زمان بر فر وقدش فرقدان، سعد موفا ریخته