موشه

وقتی مهمات مهاجمان تمام شد، افراد لحی برای درخواست مهمات از هگانا به کمپ شنلر رفتند. ویگ در کمپ نبود و معاونش موشه ارن از تصمیم‌گیری خودداری کرد. وقتی وگ برگشت ۳۰۰۰ گلوله به آنها داد. آنها همچنین درخواست سلاح کردند که وگ آن را رد کرد. جوخه‌های هگانا همچنین تیراندازی‌های پشتیبان را پوشش دادند و به روستایانی که از جنوب به سوی عین کریم می‌گریختند شلیک کردند و از رسیدن نیروهای کمکی عرب به روستا جلوگیری کردند.

در سال ۲۰۱۹ (میلادی) موشه هوگگ، صاحب باشگاه برای جلو‌گیری از رفتاری‌های نژادپرستانه، تهدید به اقدام‌های قانونی پرهزینه علیه هواداران نژادپرست کرد.

بسیاری از سیاست‌مداران گذشته و حال اسرائیل از جمله موشه کاتساو (رئیس‌جمهور ایرانی‌تبار آن) و همچنین چهار نخست‌وزیر، شامل ایهود اولمرت نخست‌وزیر سابق و قائم‌مقام وی و رئیس دیوان عالی اسرائیل از جمله دانش‌آموختگان دانشگاه عبری اورشلیم می‌باشند.

او در یک خانواده حسیدی بلز از موشه لینواند در لهستان متولد شد. او چندین هفته قبل از تأسیس کشور اسرائیل به آن مهاجرت کرد و نام خانوادگی خود را به نام عبری لیور تغییر داد. او ابتدا در یشیوای بنی آکیوا تحصیل کرد و بعد نزد حاخام زوی یهودا کوک تحصیل کرد. کوک او را که یتیم بود مانند فرزند خود بزرگ کرد. لیور در سال ۱۹۶۰ ازدواج کرد. همسر او در سال ۱۹۸۸ در اثر سرطان در گذشت. او بعداً با همسر دیگری به نام استر ازدواج کرد. لیور دارای ۱۱ فرزند، ۵۵ نوه و دو نتیجه است.

روابط ایران و اسرائیل پس از جنگ ایران و عراق نیز ادامه یافت. در نوامبر ۱۹۸۹ پس از درگذشت سید روح‌الله خمینی، وزارت امور خارجه اسرائیل، وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا را مطلع ساخت که خرید نفت از ایران را از سر بگیرد و موشه شاهال، وزیر نیروی اسرائیل در سال ۱۹۹۰ در کنست اعلام کرد که دولت متبوعش در معاملات نفتی با ایران دو و نیم میلیون دلار سود کرده است. البته ایران وقوع هرگونه روابطی را تکذیب کرد.

مئیر عزری نخستین سفیر نمایندگی سیاسی اسرائیل در ایران بود. در زمان سفارت ۵ سالهٔ آوری لوبرانی نمایندهٔ تام‌الاختیار اسرائیل در تهران، بین سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹، اسحاق رابین، ایگال آلون، موشه دایان و شیمون پرز به کرات به ایران سفر نمودند. یوسف هارملین، رئیس سابق سازمان امنیت داخلی اسرائیل، واپسین نمایندهٔ تام‌الاختیار آن کشور در تهران بود که دورهٔ سفارت او در تهران با پیروزی انقلاب به پایان رسید.

پایل گفت که این موشه ایدلشتاین بود که از وگ کمک خواست:

در طی دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰، اسرائیل نقش بسزایی در توسعه کشورهای جنوب صحرای آفریقا از جمله نیجریه داشت. صدها متخصص و داوطلب اسرائیلی برای کمک به توسعه و نوسازی کشاورزی، آموزش، پزشکی و آموزش فناوری اعزام شدند. موشه «جری» بیت هالوی اسرائیلی اولین مربی فوتبال نیجریه پس از استقلال بود. او عامل روابط نزدیک بین مناطق جنوبی و غربی نیجریه با اسرائیل، در کنار تنش‌های منطقه شمال نیجریه و اسرائیل بود. انعکاس بازی‌های وی در مطبوعات نشان دهنده اختلافات عمیقی بود که نیجریه را در جمهوری اول آزار می‌داد. در همان زمان، صدها کشاورز، متخصص، مربی، آکادمیک، دانشجو، پزشک، کارگر جامعه و مهندس نیجریه ای در اسرائیل آموزش دیدند.

امین در سال ۱۹۷۱ از اسرائیل بازدید کرد و توسط وزیر دفاع اسرائیل موشه دایانمورد توهین قرار گرفت. اسرائیلی‌ها مسئول تأمین و آموزش بیشتر ارتش اوگاندا و انجام چندین پروژه ساختمانی در این کشور بودند. اما در فوریه ۱۹۷۲، امین تصمیم گرفت از لیبی دیدار کند (در حالی که با هواپیمای اسرائیلی سفر می‌کرد) و با قذافی دیدار کند. پس از بازدید، امین از نظر صوتی بسیار ضد اسرائیل شد.

جاشوا و بن سفدی با الهام از پدرشان که از علاقه‌مندان سینما بود، ساخت فیلم را از سنین جوانی آغاز کردند. آنها در دانشگاه بوستون تحصیل کردند. آشفتگی دوران جوانی این دو که فرزندان طلاق به‌شمار می‌آیند، در آثار سینمایی آنها تأثیر گذاشته‌است. آنها با معمار مشهور موشه سفدی، نسبت خویشاوندی دوری دارند.