معنی کلمه مهنت در لغت نامه دهخدا
مهنت. [ م ُ ن َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چانف بخش بمپور شهرستان ایرانشهر در 65هزارگزی جنوب بمپور کنار راه مالرو چانف به نیکشهر. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
مهنة. [ م َ / م ِ ن َ ] ( ع مص ) مهن. مهنت. خدمت کردن. ( منتهی الارب ) ( زوزنی ). || زود رنجانیدن کسی را. ( منتهی الارب ). || خوار شدن. ( زوزنی ). || دوشیدن. ( زوزنی ). دوشیدن شتران وقت بازگشت. || آرمیدن با زن. ( از منتهی الارب ).
مهنة. [ م ِ / م َ ن َ/ م َ هََ ن َ / م َ هَِ ن َ ] ( ع اِ ) زیرکی در خدمت و کار. ( منتهی الارب ). خدمت. ج ، مِهَن. ( مهذب الاسماء ).
مهنة. [ م ِ ن َ ] ( ع اِ ) جامه ها که در جمعه و اعیاد پوشند. || جامه کار. ( دستور الاخوان ).