مهرداد پنجم

معنی کلمه مهرداد پنجم در لغت نامه دهخدا

مهرداد پنجم. [ م ِ دِ پ َ ج ُ ] ( اِخ ) پادشاه پارت ، ملقب به ائوئرگتس که ظاهراً از 150 تا 121 ق.م. سلطنت کرد و در زمان سلطنت خویش با رومیان صلح نمود.

معنی کلمه مهرداد پنجم در فرهنگ فارسی

پادشاه ( ۱۲۱ - ? ۱۵٠ ق م . ) پارت ملقب به ائوئر گتس در زمان سلطنت خود با رومیان صلح کرد .
پادشاه پارت ملقب به ائوئرگتس که ظاهرا از ۱۵٠ تا ۱۲۱ قبل از میلاد سلطنت کرد و در زمان سلطنت خویش با رومیان صلح نمود .

جملاتی از کاربرد کلمه مهرداد پنجم

در ۱۱۱ پیش از میلاد، مهرداد ششم، فرزند مهرداد پنجم مقتول، به تخت پادشاهی پنتوس رسید. این پادشاه جوان فوراً سیاستی گسترش‌طلبانه در حوزه دریای سیاهدر پیش گرفت و تمامی نواحی از سینوپ (شمال ترکیه) تا حوزه دانوب مشتمل‌بر کولخیس، تاوریس، شبه‌جزیره کریمه را متصرف شد و سپس اقوام همسایهٔ سکاها، سرم‌ها و رخش‌الان‌های ایرانی‌تبار را مطیع ساخت. سپس این شاه جاه‌طلب علایق خود را معطوف شبه جزیره آناتولی ساخت، جایی‌که اقتدار روم در آن به‌طور مداوم رو به رشد بود. وی آگاه بود که درگیری با جمهوری روم به قیمت نابودی یکی از طرفین خواهد انجامید.
بلاش چهارم پسر مهرداد پنجم بود که از سال ۱۲۹ تا ۱۴۰ با پادشاه اشکانی بلاش سوم (حک. ۱۱۰–۱۴۷) برای تاج و تخت مبارزه کرده بود. بلاش چهارم در سال ۱۴۷ کودتا کرد و جانشین بلاش سوم شد که این نشان دهنده استقرار شاخه جدیدی از سلسله اشکانیان بر تاج و تخت اشکانی بود.