مهر پرورد

خدیو ایران کز بیم او به هامون شیر ز مهر پرورد اندر کنار آهو را

تعجب کرد ماه مهر پرورد که چون خود این سخن باور توان کرد

فلک به زیر زمین مهر پرورد هر شب بدان هوس که برابر کند به او یکبار

نبرده جوانی جوانمرد بود که روشن دلش مهر پرورد بود

به دست آمد مرا زیبا نگاری نگای مهر پرورد وفادار