مه چهره. [ م َه ْ چ ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) ماه چهره. با رخساری چون ماه. زیباروی : بدو گفتم که ای مه چهره مگذار که از گلزار تو ریحان برآید.عطار.بگیر طره مه چهره ای و قصه مخوان که سعد و نحس ز تأثیر زهره و زحل است.حافظ.
معنی کلمه مه چهره در فرهنگ فارسی
ماه چهره ٠ با رخساری چون ماه ٠ زیباروی ٠
جملاتی از کاربرد کلمه مه چهره
تا شبش بنشاندی روز دراز راز میگفتی بدان مه چهره باز
ساقی ار عکس مه چهره به جام اندازد باز در دور قمر شین تمام اندازد
در ماتم شمس از شفق خون بچکید مه چهره بکند و زهره گیسو ببرید