مه پیکر. [ م َه ْ پ َ / پ ِ ک َ ] ( ص مرکب ) ماه پیکر. آن که پیکر او چون ماه تابان و درخشان است. با پیکر و اندامی زیبا. زیباروی : عید منی و شادی می بینم از هلالت دیوانه ام که جز تو مه پیکری ندارم.خاقانی.پریروئی و مه پیکر سمن بوئی و سیمین بر عجب کز حسن رویت در جهان غوغا نمی باشد.سعدی ( بدایع ).
معنی کلمه مه پیکر در فرهنگ فارسی
کسی که پیکرش مانند ماه زیبا باشد معشوق زیبا .
معنی کلمه مه پیکر در فرهنگ اسم ها
اسم: مه پیکر (دختر) (فارسی) معنی: آن که چون ماه تابان و درخشان است، خوش اندام و زیبا
جملاتی از کاربرد کلمه مه پیکر
دانی بچه مانی ای بت مه پیکر خورشید که از هلال سازد چنبر
حمیدک همی گفت با دوستان که ماموش مه پیکر و دوست روست
سه مه پیکر برون آمد به یک دم سه حوراوش همه پشت سر هم
خورشید لایزال ز لاشرق چون بتافت گشتند ذره ها همه مه پیکر آفتاب
گاه عرض حسن صورت می کند بر اهل حال می شود محبوب مه پیکر حبیب سیمبر
باریک میان و نغز و طناز و کشی مه پیکر و زهره وار و خورشید وشی
مرکب کبریاش را هر مه پیکر ماه نو کند زینی
مصور یافتم پیش نظر صد فتنه را صورت بدل هر گه خیال آن بت مه پیکر آوردم
نه از می لعل آن مه پیکر آلود کز آب خضر گلبرگ تر آلود
مرا در پیش چون شاهی شکارست چو دلبر ویس مه پیکر نگارست