مه پرست. [ م َه ْ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند. || عاشق. شیفته. دلداده. گرفتار معشوق : مه پرستان که ستاره همه شب می شمرند آخر این کوشش اومید به جائی برسد.مولوی.
معنی کلمه مه پرست در فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آنکه ماه ( قمر ) را پرستش کند ۲ - عاشق .
جملاتی از کاربرد کلمه مه پرست
به مشک ماند اگر گل نگار باشد مشک به قیر ماند اگر مه پرست باشد قیر