منجنیقی

ز خشم خدا منجنیقی رسید دز افتاد و ناگاه در هم درید

بدان که غیبت چون صاعقه ای هلاکت باز است. و حال آنکس که بدگوئی مردمان کند، به حال کسی ماند که منجنیقی ساز کند که حسناتش را به شرق و غرب افکند.

این همی گفت و خواست بر سر دست منجنیقی بچرخ گردون بست

هم‌چو سنگ منجنیقی آمدی آن سخن بر شیشه خانهٔ او زدی

یکی چون منجنیقی بود چوب او همه آهن به جای سنگ او پران همه مرغان اندک پر

دادشان تعلیم علم منجنیق منجنیقی ساخت بهر آن فریق

هر نواحی منجنیقی از نبرد هم‌چو کوه قاف او بر کار کرد