مناذره

معنی کلمه مناذره در لغت نامه دهخدا

( مناذرة ) مناذرة. [ م َ ذِ رَ ] ( اِخ ) فرزندان منذرند. ( منتهی الارب ). آل و تبار منذر و فرزندان آن. ( ناظم الاطباء ). آل منذر. ملوک حیره. ( از اقرب الموارد ). ملوک لخمی یا ملوک حیره اند که به آل نصر نیز شهرت دارند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به آل نصر و لخم ( ملوک... ) در همین لغت نامه و تاریخ اسلام تألیف فیاض چ 3 صص 36-40 شود.

جملاتی از کاربرد کلمه مناذره

لخمی‌ها یا بنی‌لخم یا مناذره نام دودمانی عرب بود که در روزگار ساسانیان و میان سده‌های سوم تا هفتم میلادی بر حیره فرمان می‌راندند. آن‌ها در آغاز کیش بت‌پرستی داشتند، سپس مسیحی نسطوری شدند و پس از چیرگی مسلمانان دین اسلام را پذیرفتند. لخمی‌ها پیرو ساسانیان بودند.