ممقانی

همچنین پسر ملاّ محمّد ممقانی بر عدم توبه وی با وجود اصرار پدر تأکید می‌کند. ملاّ محمّد ممقانی از جمله افرادی بود که حکم قتل باب را صادر کرد.

دشمنان باب از جمله میرزا مهدی‌خان زعیم‌الدّوله، پسر ملاّ محمّد ممقانی و حاجی محمّدکریم‌خان کرمانی، با وجود مخالفت با وی در نوشته‌های خود به عدم توبه وی اشاره کرده‌اند.

... ولی ببینید ساعد و هژیر و ممقانی و همدستانشان چه کردند؟! نشست وزیران برپا گردیده و چنین «تصمیمی» گرفت: «هرکه از پیروان کسروی ست باید در آذربایجان گزارده نشود» و این تصمیم خود را به دادور ـ آن کارکن بسیار کهن کمپانی ـ ابلاغ کردند و او به همان دستاویز به مردم آزارهایی بسیار کوچکی برخاست که در خور گفتگو هم نیست.

تیم دوچرخه‌سواری پتروشیمی تبریز یک تیم دوچرخه‌سواری کونتیننتال ایرانی است که با مربی‌گری رامین دادگر و عظیم عبدل‌نژاد ممقانی و حمایت مالی شرکت پتروشیمی تبریز فعالیت می‌کند. پتروشیمی تبریز، مقام نخست تمام رده‌های تیمی و انفرادی تورهای آسیایی ۲۰۰۷-۲۰۰۸، ۲۰۰۸-۲۰۰۹ و ۲۰۰۹-۲۰۱۰ را به دست آورده‌است.

سیّد حسین پس از تحصیل مقدمات به تهران رفته و ریاضیات را نزد میرزا ابوالحسن جلوه و فلسفه را نزد میرزاهاشم اشکوری اشتی و حکیم کرمانشاهی آموخت. وی در مدّت ۷ سال اقامت تهران، از استادان نام‌برده در فراگیری حکمت سینوی، حکمت متعالیه و عرفان نظری با کمال کوشش و تلاش علمی بهره‌ای وافر برد؛ آن‌گاه به نجف رفته و به تکمیل علوم نقلیه در حوزه آخوند ملامحمدکاظم خراسانی و شیخ محمد حسن ممقانی پرداخت.

در جلسه استیضاح، احمد شریعت‌زاده از نمایندگان حقوقدان مجلس و اسدالله ممقانی وزیر دادگستری در مقام دفاع برآمدند. شریعت‌زاده استدلال کرد که چون افشار مجازات زندان را متحمل شده که مجازات شدیدتر است، انفصال دائم از خدمات دولتی که مجازات سبک‌تر است، خود به خود رفع می‌شود. ممقانی نیز استدلال کرد که با گذشت زمان، از افشار اعاده حیثیت شده‌ است. ساعد نیز در دفاع از خود گفت که بر اساس همین استدلال‌ها عمل کرده و ناچار بوده هر چه زودتر برای خواباندن بحران در اصفهان تصمیمی بگیرد و افشار را به درخواست افراد بانفوذ در اصفهان تعیین کرده و او نیز توانسته‌ است، در آنجا موفق عمل کند.

نکته قابل ذکر این که: تنقیح المقال که آخرین اثر ممقانی است، تألیف و ترتیب و تهذیب و بازبینی آن، به طرز عجیبی در مدّت کمتر از سه سال به پایان رسید و این به خاطر عشق و علاقۀ فراوان مامقانی به کار بوده و این که از تمام اوقات خود، نهایت استفاده را می‌کرده است. به تاریخ مرداد ۱۳۰۸ ش، شروع و مهر ماه ۱۳۱۰ ش، نگارش و در زمان حیات مؤلف به چاپ رسید.

اسدالله ممقانی در کابینه محمد ساعد در سال ۱۳۲۳ مدت کوتاهی وزیر دادگستری بود و پس از آن، معاون اول دادستان کل کشور و در مهر ۱۳۲۴ رئیس شعبه ۴ دیوان عالی کشور شد. در سال ۱۳۲۶ به نمایندگی تبریز به مجلس شورای ملی رفت (دوره پانزدهم) و پس از پایان این دوره به نمایندگی تبریز در نخستین دوره مجلس سنا انتخاب شد.

در جلسه استیضاح، احمد شریعت‌زاده از نمایندگان حقوقدان مجلس و شیخ اسدالله ممقانی وزیر دادگستری در مقام دفاع برآمدند. شریعت‌زاده استدلال کرد که چون افشار مجازات زندان را متحمل شده که مجازات شدیدتر است، انفصال دائم از خدمات دولتی که مجازات سبکتر است، خود به خود رفع می‌شود. ممقانی نیز استدلال کرد که با گذشت زمان، از افشار اعاده حیثیت شده است. ساعد نیز در دفاع از خود گفت که بر اساس همین استدلال‌ها عمل کرده و ناچار بوده هر چه زودتر برای خواباندن بحران در اصفهان تصمیمی بگیرد و افشار را به درخواست افراد بانفوذ در اصفهان تعیین کرده و او نیز توانسته است در آنجا موفق عمل کند.

پس از شهریور ۱۳۲۰، امیر نصرت اسکندری همراه با میرزا علی آقا هیئت و شیخ اسدالله ممقانی از بانیان کلوپ آذربایجان بود. عضویت غالب آذربایجانی‌ها در کابینه‌های پس از شهریور ۱۳۲۰ با رأی و صلاحدید او انجام می گرفت و نخست وزیری رجالی همچون سهیلی، ساعد و حکیمی نتیجه تلاش و پیگیری او بود.