ممتدی

خط استالین به خطی از استحکامات اطلاق می‌شود که در طول خط مرزی غرب اتحاد جماهیر شوروی احداث شده بود. کار بر روی ساخت این خط دفاعی جهت جلوگیری از تهاجم به شوروی از جانب غربی، از دهه ۱۹۲۰ آغاز شد. این خط شامل پناهگاه‌های بتی و جایگاه‌های توپ بود. این سازه‌ها خط ممتدی از استحکامات در طول مرز نبودند بلکه با شبکه‌ای از نواحی مستحکم تهاجم احتمالی دشمن را به مسیرهای خاصی متمرکز می‌کردند.

نوار موبیوس نواری است که دو لبه آن بر هم قرار گرفته و حلقه‌ای را به وجود می‌آورد. البته باید یک لبه انتهایی قبل از اتصال به لبه دیگر نیم دور چرخانده شود. می‌توان بین هر دو نقطه از سطح این نوار، بدون قطع کردن لبهٔ آن، خط ممتدی کشید. بنابراین نوار موبیوس فقط یک سطح و فقط یک مرز (لبه) دارد. این نوار مستقلاً و به‌طور جداگانه توسط دو ریاضیدان آلمانی به نام‌های آگوست فردینانند موبیوس و جان بندیکت در سال ۱۸۵۸ کشف و به ثبت رسید.

آلمانی‌ها سه سال پس از پایان جنگ، کار ساخت رزم‌ناو اِمدِن را آغاز کردند. با توجه به محدودیت‌ها اساسی، اتمام کار این رزم‌ناو در اواخر سال ۱۹۲۵ بیش چهار سال به طول انجامید. به هر حال کار ساخت‌وساز بلافاصله به شکل ممتدی ادامه یافت.

در سمت جنوبی ایران مرکزی دشت خشک طویل و ممتدی وجود دارد که فرورفتگی شرق زاگرس را تشکیل می‌دهد.