ملکانی

تو معجز ملکانی و هست رای تو را به ملک معجزه بی شمار از آتش و آب

ز دست تو ملکانی نشسته‌اند به مُلک که پیش هر ملکانی سکندرست هزار

از ملکانی که وفا دیده‌ام بستن خود بر تو پسندیده‌ام

ای بار خدا و ملک بار خدایان شاه ملکانی و پناه ضعفایی

کار و بار ملکانی که زبردست شدند نکند ور بکند زیر و زبر می‌رسدش

بگفت آنچه پسندیده نیست ملکانی نگفت آنچه نکوهیده نیست مذهب غال