ملک قلعه

مَلِک قلعه
(یا: قلعۀ شاهان دشت) در لاریجان در جنوب آمل از دورۀ صفویان. قلعه ای عظیم و طبقه طبقه است که مقر حکومت بهمن از ملوک خاندان استندار بوده است. بر صخره ای به بلندی ۲۲۰ متر در کوهی به ارتفاع ۱,۶۳۰ متر بنا شده و قرن ها محافظ دروازه های دماوند بوده است. از باقی ماندۀ بناهای قلعه روشن است که در زمان های گوناگون ساخته شده بوده اند. بارو و حصار قلعه در جبهۀ جنوبی ۶۵ متر ارتفاع داشته است و طبقات مختلف آن به وسیلۀ پلکان ها و راهروهای زیرزمینی به یکدیگر مرتبط بوده اند. پلکان ارگ قلعه بیست تا ۳۰ متر ارتفاع دارد. باروها و برج ها، دیوار بناها و درگاه ها چهارگوشه و زاویه داشتند. چندبار دچار آتش سوزی شده و به استناد قطعات سفالی که در آن یافت شده آخرین ویرانی آن در حدود قرن ۸ق رخ داده بود. بقایای برج دیده بانی قلعه در جنوب غربی قلعه واقع شده است. در ۳ کیلومتری شمال قلعه برجی از سنگ و گچ قرار دارد که زمانی گنبدی داشته است و ظاهراً مدفن یکی از بزرگان محلی بوده است.