ملویل

وایلی در سال ۱۸۰۷ زمانی تأسیس شد که چارلز وایلی یک مغازه چاپ در منهتن افتتاح کرد. این شرکت ناشر شخصیت‌های ادبیات قرن نوزدهم آمریکایی مانند جیمز فنیمور کوپر، واشینگتن ایروینگ، هرمان ملویل و ادگار آلن پو و همچنین عناوین حقوقی، مذهبی و سایر عناوین غیر داستانی بود. این شرکت نام فعلی خود را در سال ۱۸۶۵ گرفت. وایلی بعداً توجه خود را به حوزه‌های علمی، فنی و مهندسی تغییر داد و علاقه ادبی خود را کنار گذاشت.

این اثر بر پایه‌ رمان موبی دیک اثر هرمان ملویل ساخته شده‌است.

رابرت همراه همراه با هنرمندان کانروی مادوکس و جان ملویل (برادرش)، یکی از اعضای کلیدی سورئالیسم بیرمنگام در دهه ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ بود.

تاریخ زمین‌لرزه‌های ایران کتابی از ن.ن. آمبرن نر و چ.پ. ملویل با ترجمهٔ ابوالحسن رده است که در سال ۱۳۷۰ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.

ملویل در زمان فعالیت در جگوار لندرور، در طراحی خودروی رنجروور ایواک نقش داشت و سپس در تیم طراحی جنرال موتورز بر روی مدل‌هایی برای کادیلاک، هامر، بیوک و شورلت کوروت کار می‌کرد. پروژهٔ دیگری که طراحی آن در زمان اشتغال او در جنرال موتورز انجام گرفت، مدل مفهومی کادیلاک کانورژ بود. ملویل که کمی پیش از رونمایی از خودروی مک‌لارن ۱۲سی در سال ۲۰۰۹ وارد شرکت مک‌لارن شده‌بود، نقشی در روند طراحی این خودرو نداشت. اما پس از آن تیم طراحی را در خلق مدل‌های ۵۷۰اس، ۶۵۰اس و پی۱ همراهی کرد. طراحی خودروهای ۷۲۰اس و سنا، و همچنین مدل جدید جی‌تی نیز از دیگر پروژه‌های انجام شده توسط ملویل بوه‌اند.

آثار برجستهٔ او عبارتند از: تریستانا به کارگردانی لویس بونوئل، دایره سرخ به کارگردانی ژان پیر ملویل و پاپیون به کارگردانی فرانکلین جی شافنر.

در سال ۱۹۶۳م، مارشال سگال، دونالد تی. کمبل و ملویل هرسکویتس، میزان تاثیرپذیری شماری از افراد را نسبت به ۴ نوع مختلف از خطاهای دیداری با هم مقایسه کردند. افراد تحت مطالعه ۳ قفقازی، ۱۲ آفریقایی و یک فیلیپینی بودند. در مورد خطای دید مولر لایر، میانگین میزان خطا، از ۱٫۴درصد تا ۲۰٫۳ درصد طول پاره خط، متغیر بود. در این پژوهش، قفقازی‌ها بیشترین و آفریقایی‌ها کمترین میزان خطا را از خود نشان دادند.

آلن دلون، بازیگر مشهور فرانسوی، در اولین همکاری‌اش با ملویل (کارگردان مطرح موج نو) نقش قاتلی خونسرد را بازی می‌کند. قاتلی به نام جف کاستلو که فقط به‌خاطر پول آدم می‌کشد. صورت جذاب و سنگیِ دلون، که در حالت عادی هم بری از احساسات است، بهترین انتخاب برای ایفای نقش کاستلو است. فیلم اگرچه ویژگی‌های فیلم نوآر (فردی که به‌تنهایی به مقابله با سیستم برمی‌خیزد، سایه‌های تیره و نورپردازی نیمه‌تاریک) را دارد، ولی بیشتر در زمرهٔ فیلم‌های برخاسته از موج نوی فرانسه دسته‌بندی می‌شود.

پس از نوشتن رمان‌هایی دربارهٔ لئو تولستوی، والتر بنیامین و هرمان ملویل جی پارینی به عنوان یکی از پیشگامان در رمان زندگی‌نامه‌ای شناخته شده‌است. وی همچنین زندگینامه نویسنده معروف جان استاین‌بک را نوشت.

بخشی از اهمیت این داستان، مقالات و یادداشت‌های انتقادی متعددی است که دربارهٔ آن نوشته شده‌است. اکثر این یادداشت‌ها به جنبه‌های تئوریک و فلسفی داستان توجه دارند. ژیل دلوز، ژاک رانسیر، جورجو آگامبن، اسلاوی ژیژک، آنتونیو نگری و مایکل هارت از جمله کسانی هستند که به وجوه مختلف این داستان کوتاه ملویل پرداخته‌اند.