ملا حسین واعظ کاشفی

معنی کلمه ملا حسین واعظ کاشفی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] کمال الدّین حسین بن علی واعظ کاشفی سبزواری، (متوفی ۹۱۰ق) عالم قرن نهم و دهم قمری در منطقه خراسان، و اهل سبزوار. معروفیت وی به دلیل تالیف کتاب روضه الشهدا ست که آن را در اواخر عمر خود نگاشته. او واعظ بوده و شعر نیز می گفته است. لقب واعظ و تخلّص وی به کاشفی نیز به همین جهت است. مجالس وعظ و سخنرانی های وی در آن دوره شهرت داشته و معاصران وی از جایگاه او نزد مردم و همچنین حاکمان وقت سخن گفته اند.
ملا حسین ملقب به کمال الدین فرزند علی در نیمه اول قرن نهم هجری قمری به متولد شد برخی به صورت احتمالی سال ۸۳۰ق را سال تولد وی دانسته اند وی شهرت به کاشفی و البیهقی دارد گاهی از او سبزواری،هروی و بیهقی نیز یاد شده است. همه کسانی که نسبت به زندگی کاشفی همت گماشته اند به این موضوع تصریح کرده اند که وی در سبزوار متولد شده است. وی مدتی از عمر خود را در هرات و نیشابور سپری کرده و در آنجا به وعظ و ارشاد می پرداخته است. به گفته برخی، کاشفی در وعظ و خطابه یگانه بود و در مجلس وعظ او ازدحام می شد علاوه بر آن آواز خوشی داشت و از آن هنگام سخن گفتن بهره می برد.
وی در سال ۸۶۰ق در اثر خوابی که دید از مشهد به هرات عزیمت کرد.

جملاتی از کاربرد کلمه ملا حسین واعظ کاشفی

جواهر التفسیر لتحفة الامیر تفسیری ادبی، عرفانی، و حروفی از قرآن، اثر ملا حسین واعظ کاشفی است که اواخر قرن نهم قمری در هرات نوشته شد. کاشفی که از علمای جامع‌العلوم دورهٔ تیموریان است این اثر را طی سه یا چهار سال یعنی حدود سال‌های ۸۸۶ تا ۸۹۰ قمری نوشته‌است.