مفضل بن عمر

معنی کلمه مفضل بن عمر در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] مُفَضَّل بن عُمر جُعفی کوفی از اصحاب و شاگردان امام جعفر صادق(ع) و امام موسی کاظم(ع) است. مفضل را از کسانی دانسته اند که در سازمان وکالت فعال بوده و جزء وکلای امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) در شهر کوفه بوده است. کتاب توحید مفضل منسوب به اوست. درباره شخصیت فکری و اعتقادی مفضل در میان دانشمندان رجالی شیعه اختلاف نظر است. بیشتر علمای شیعه، او را از یاران و شاگردان مورد اعتماد امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) دانسته و برخی از آنان، ضمن اقامه دلیل در رد آرای تضعیف کنندگان، به تأیید و توثیق وی پرداخته اند اما برخی رجالیان بزرگ او را تضعیف کرده اند و او را شخصی غالی و از گروه خطابیه می دانند. برخی دیگر هم درباره وثاقت یا عدم وثاقت او سکوت کرده اند.
کنیه مفضل بن عمر را ابوعبدالله و برخی ابومحمد ذکر کرده اند. وی که از قبیله جعفی بود در اواخر قرن اول هجری قمری در کوفه متولد شد. مفضل زندگی خود را در کوفه گذراند و در همانجا وفات کرد. سال وفات او دقیقا مشخص نیست؛ برخی سال وفات او را ۱۴۸ قمری نوشته اند اما با توجه به اینکه بعضی دیگر از مورخان او را جزو شاگردان امام رضا(ع) ذکر کرده اند و با توجه به اینکه سال شهادت امام کاظم(ع) ۱۸۳ قمری است، مفضل احتمالا باید اندکی پس از این زمان فوت کرده باشد.
مورخان به طور قطع او را هم عصر امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) و از یاران این دو امام دانسته اند؛ اما براساس برخی روایات، مفضل امام باقر(ع) را نیز درک کرده و تا زمان امام رضا(ع) نیز زنده بوده است. مفضل از وکلای امام صادق(ع) در شهر کوفه بود و بنابر برخی روایات، اموالی از طرف امام در دست داشت تا برای حل اختلافات مالی شیعیان مصرف کند. برخی او را وکیل امام کاظم نیز دانسته اند.
[ویکی نور] ابومحمد، مفضل بن عمر جعفی کوفی، در اواخر قرن اول هجری در شهر کوفه به دنیا آمد.
او از چهره های سرشناس و از شاگردان ممتاز امام جعفر صادق و امام موسی کاظم و امام رضا علیهم السلام به شمار می آید.
بنابر بعضی روایات وی امام محمدباقر علیه السلام را نیز درک کرده است.
وی روایات فراوانی را از امام جعفر صادق و امام موسی کاظم علیهما السلام نقل کرده و از راویان بزرگ حدیث به شمار می رود.
مفضل از مقام و منزلت بزرگی نزد آن دو امام برخوردار بوده و از طرف آن دو امام متولی در گرفتن اموال و مصرف آنها بوده است و این خود دلیل بر اعتماد و اطمینان ائمۀ بزرگوار به وی است.

جملاتی از کاربرد کلمه مفضل بن عمر

او علم خلاف را نزد شیخ اثیرالدین مفضل بن عمر ابهری در سال ۶۲۶ق یادگرفت.
نامش «مفضّل» فرزند عمر و کنیه اش ابومحمد، و در اواخر قرن اول هجری و اوایل قرن دوم هجری در شهر کوفه به دنیا آمده است. مفضل بن عمر از اصحاب خاص جعفر صادق و موسی کاظم و وکیل آنها در کوفه بوده است. در زمان جعفر صادق ماموریت داشت با اموالی که از طرف امام یا شیعیان به او می رسید بین مردم اصلاح کند و اختلافها را بردارد.