مصیصه

معنی کلمه مصیصه در لغت نامه دهخدا

( مصیصة ) مصیصة. [ م َ ص َ / م َص ْ صی ص َ ] ( ع اِ ) کاسه بزرگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کاسه. ( ناظم الاطباء ). کاسه بزرگ ( و عامه صاد اول را مشدد تلفظ کنند ). ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه مصیصه در فرهنگ فارسی

کاسه بزرگ کاسه

معنی کلمه مصیصه در دانشنامه آزاد فارسی

مَصیصه (Mopsuestia)
پل رومی بر رود جیحان، (یا: مُسَیْساط؛ به یونانی موپْسوئسْتیا)شهری باستانی در کیلیکیه، در آسیای صغیر، بر کرانۀ رود پوراموس (جیحان کنونی) واقع در کشور ترکیه. نام قدیمش موپسوئستیا (در حدود ۳۵۰کیلومتری آنتیوخ/ انطاکیه) بود و تئودوروس مُسَیْساطی، رئیس روحانی مکتب تأویل مدرسۀ انطاکیه (۲۰۰م) و بزرگ ترین مفسر وقت کتاب مقدس، در آن جا به دنیا آمد. در ۸۴ق عبدالله بن عبدالملک مصیصه را برای مسلمانان فتح کرد. اکنون دهکده ای در ولایت سیحان، در جنوب ترکیۀ آسیایی است.

جملاتی از کاربرد کلمه مصیصه

درمورد نحوه مرگ نصر-تئوفوبوس بین منابع اسلامی و بیزانسی اختلاف نظر وجود دارد. تاریخ طبری مرگ او را در ۲۲۵ ه‍.ق (۸۳۹–۸۴۰ م) می‌داند که هنگام جنگ با مسلمان در اطراف مصیصه (نزدیک کیلیکیه) کشته شد. در صورتی که منابع یونانی که در این مورد بیشتر مطلب دارند و قابل توجه‌تر بحساب می‌آیند مدعی هستند که چون نصر-تئوفوبوس بر خلاف امپراتور جزو کسانی بود که به تصویر کشیدن مسیح را روا می‌دانست[ی ۹] در سال ۸۴۲ تئوفیلوسی که در بستر مرگ بود او را به مرگ محکوم کرد.