مصلح الدین

معنی کلمه مصلح الدین در لغت نامه دهخدا

مصلح الدین. [ م ُ ل ِ حُدْ د ] ( اِخ ) سعدی شیرازی. شاعر معروف قرن هفتم هجری. رجوع به سعدی شود.
مصلح الدین. [ م ُ ل ِ حُدْ د ] ( اِخ ) کاملی. از گویندگان و دانشمندان و استادان نامدار قرن دهم هجری در ترکیه بود. در زبان فارسی احاطه و به خطوط نسخ و نستعلیق مهارت داشت. ( از قاموس الاعلام ترکی ).
مصلح الدین. [ م ُ ل ِ حُدْ د ] ( اِخ ) لاری محمد سعدی بن صلاح عبادی لاری ( متوفی به سال 979 هَ. ق. ). او راست : 1 - حاشیه برمطول 2 - شرح رساله هیأت فارسی مولی علی قوشچی.

معنی کلمه مصلح الدین در فرهنگ فارسی

سعدی شیرازی
لاری محمد سعدی بن صلاح عبادی لاری متوفی به سال ۹۷۹ ه.ق .

معنی کلمه مصلح الدین در فرهنگ اسم ها

اسم: مصلح الدین (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: moslehoddin) (فارسی: مصلح‌الدين) (انگلیسی: moslehoddin)
معنی: اصلاح کننده دین، اصلاح کننده در دین، نیک خواه در امور دین، ( اَعلام ) مصلح الدین عبدالله شیرازی [حدود، قمری] متخلّص و مشهور به سعدی، شاعر و نویسنده ی ایرانی، مؤلف گلستان و بوستان، غزلها، قصیده ها و رساله های مختلف، که همه در کلیات دیوان او چاپ شده است، لقب شاعر نامدار قرن هفتم، سعدی شیرازی

جملاتی از کاربرد کلمه مصلح الدین

بابا محمود، فردی با نفوذ و از بزرگان مذهب شیعه بود. گستره‌ی معنوی وی بین مردم به گونه‌ای بود که با گذشت زمان، نام محمود، به معنای «آبادگر» در بین مردم سهرو فیروزان تبدیل شد. چنان‌ که رواج گسترده‌تر این نام را به این دلیل می‌دانند. مصلح الدین مهدوی بر اساس منابع تاریخی نام بابا محمود را در کتاب اعلام اصفهان ذکر کرده.
این مجموعه بازسازی زندگی و آثار شخصیت‌های مهم تاریخ ادبیات و عرفان ایران چون سنایی غزنوی، بایزید بسطامی، فریدالدین عطار، ابوریحان بیرونی، مولوی بلخی، مصلح الدین سعدی، ناصر خسرو قبادیانی، ابوسعید ابوالخیر و … بود.